niet uit

De oogst van gisteren:
Marguérite Duras- zelfportret van een wild meisje
Carlo Levi- Christus kwam niet verder dan Eboli
Sandro Veronesi- kalme chaos
Leo Vroman- nee, nog niet dood
Francesco Petrarca- sonnetten en andere gedichten
En ik mag ze allemaal voor altijd houden, evenals van de gulle gever.

dubbelspel

Toch heb ik het slim aangepakt. Vandaag, een week na de picknick, word ik heel oud en bijna niemand heeft het opgemerkt.

Er staat geen stoel voor de deur met daarop een uitgezakte mensfiguur, voorzien van een horrorfilmfacie. Geen spandoeken met ' drie keer toeteren!' over de weg, geen 'wanted'posters aan de lantaarnpalen. En er is zeker geen surpriseparty georganiseerd. Zo heb ik alles weten te vermijden wat ik echt overbodig vind in het leven.

Ik ben daarentegen binnenshuis bescheiden maar veelvuldig gezoend, verrast met ontbijt op bed en een stapel van alle boeken die ik graag wilde hebben (en meer). Eén dvd, één sms, één e-card, één chatbericht en één kaart. Helemaal perfect.

na

Behalve na de griep ben ik nog nooit zo moe geweest als na het jawoord. Al dagen hang ik in en rond het huis, te belazerd om iets te bedenken waardoor kleuter uit de vakantie-impasse van stout zijn en opdringerigheid kan komen. Het vakantiepas met alle leuke uitjes op een rijtje lijkt plotseling triviaal. Het balkon is te heet en alle vriendjes zijn weg.
Ik heb iets niet helemaal goed gedaan. We hadden weg moeten gaan met achterlating van de akte en een lieve oppas voor de kinderen!


Een huwelijksreis is een geweldig bedenksel. Het is een fantastische camouflage voor alle nawerkingen van een trouwdag. Geen van de bruiloftsgasten ziet hoe je dagenlang tot ver in de middag in bed blijft liggen, en het hotelpersoneel denkt dat je elkaar in het verlengde van de zoveelste wilde nacht nog steeds ligt af te likken en laat je om die reden ook liever met rust. En jij ligt op een ver warm eiland je wallen twee weken lang bij te werken tot acceptabele dikte, afgewisseld met wat dippen in het dichtstbijzijnde azuurblauwe water en happen aan het doorlopende buffet.

Wat de warmte betreft worden we bediend: gemiddeld 29'C. Maar elke avond moet er eten op tafel worden gezet, en het dichtstbijzijnde water is te ver, te druk, te nat en te veel. Alles is te veel.
Als ik het ooit nog eens over doe, ben ik de volgende dag weg.

220708

Op het raam van ons huis staat nog in grote letters 'GETROUWD'. Nu weet de hele buurt het.
Wij hebben 'ja' gezegd tegen elkaar op 22 juli. Dezelfde dag is links aan de overkant een jongetje geboren, Morris. Radovan Karadzic is opgepakt. De beurs schommelt en het aandeel Dexia heeft de grootste klap in tien jaar gekregen met een daling van 11,5%. De rechteroverbuurvrouw, die een week geleden al had moeten baren, schommelt nog moeizaam door de straat voor wat kleine boodschappen. De zomer lijkt eindelijk te zijn begonnen.

Zo zie je maar: het was een mooie dag, maar de wereld draait ondanks onze grote stap gewoon door.

meer

Het leukste onderdeel van ons feest is eigenlijk vandaag, een dag eerder.
Omdat we een stapel broodjes voor vijfenveertig mensen laten maken, bedenken we voor elke afzegger een waardig vervanger. De numerus fixus betekende dat veel leuke mensen er niet meer bij pasten. Maar we hadden besloten om een klein feestje te houden zodat we zelf niet zouden verdrinken in de mensenzee.
Maar zelfs zorgvuldige afwegingen kloppen niet altijd. Waar sommige genodigden, mensen die het al maanden weten, twee dagen van tevoren afzeggen. zeggen de nieuwe gasten allemaal enthousiast 'ja'. Ik ga achteraf nog eens heel diep in eigen boezem om te snappen waarom ik niet eerder zag dat nou juist die laatste mensen bij de eersten hadden moeten horen.

vrij

Vrijgezellenavond, zomaar ineens uit het niets, omdat dochter graag naar de film 'Sex and the City' wil met mij. Met de belofte van een stripper die uit een grote doos zou komen springen ben ik het huis uitgelokt, ondanks de waslijst 'to do's'.
Er vonden vooraf enkele geheimzinnige telefoontjes plaats. Ik voelde me veilig onder de wetenschap dat ik veel vriendinnen heb, maar dat weinigen elkaar kennen. Daar gaat pas na het feest van 22 juli verandering in komen, maar vandaag zou het overzichtelijk blijven: één dochter, één vriendin en ik.
En zo ging het ook. Ik ben op een beschaafd tijdstip thuis gekomen, niet versierd, behangen of anderszins uitgekleed, niet dronken, volgevroten of knetterstoned. Maar wel doordesemd van de suikerzoete moraal dat liefde alles overwint. Zelfs in een cynische setting als Sex and the City. Een gepastere voorbereiding op het grote moment had ik niet zelf kunnen bedenken.

dan

Onze vriendin L. ligt op bed in het halfduister met enorme hoofdpijn en een gebroken neus en hand. Aangezien we toch niets beters te doen hebben, drie dagen voor ons trouwen, gaan we samen naar haar toe om boodschappen te doen.

De dag is half voorbij als we weer buiten staan, en het regent nog of alweer. De belangrijkste klusjes zijn gedaan. Zij heeft gegeten en gedronken, maar is ongetwijfeld ook haar laatste restje energie kwijt door het aanwijzingen geven vanuit haar bed. Hopelijk slaapt ze een paar uur door.

Wij zijn vandaag gezamenlijk een stapje dichter bij een mooi volgend leven gekomen. Of we elkaar dan ook weer ontmoeten, staat niet in het contract. Daar moeten we samen misschien nog veel meer Goede Daden voor verrichten.